​அகத்தியர் அறிவுரை!

​அகத்தியர்அறிவுரை! "பொறுத்திரு! எல்லாவற்றுக்கும் காரணம் உண்டு. அதைப் புரிந்து கொள்ளும் சக்தி உனக்கேதடா. பாவத்தை செய்தவன் சந்தோஷமாக இருக்கிறான் என்று எண்ணாதே. அவனுக்கு பகவான் எந்தசமயத்தில் எப்படி தண்டனை தருவார் என்பது யாருக்கும் தெரியாது. சித்தர்களும், முனிவர்களும் தான் இதனை முன் கூட்டியே அறிவார்கள்.ஒரு நல்லவனை, ஒரு தீயவன் ஏமாற்றுகிறான் என்றால், நல்லவனின் பாபத்தை எடுத்துக் கொண்டு, தீயது செய்கின்றவன் தன்னிடம் இருக்கின்ற சிறிதளவு புண்ணியத்தை அந்த நல்லவனிடம் ஒப்படைகின்றான் என்று பொருள். இந்த கருத்தை மனதில் வைத்துக்கொண்டு உலகில் அனைத்தையும் பார்க்க​ப் பழகிவிட்டால், அனைத்தும் மிக எளிதாக, மிக நீதியாக தோன்றும்." சித்தன் அருளால் நடந்த திருவிளையாடல்கள் இந்த தொகுப்பு! எல்லா அகத்தியர் வகுப்பிலும் படிக்கலாம்!

Thursday 31 December 2015

சித்தன் அருள் - 266 - "பெருமாளும் அடியேனும்" - 35 - ஒரு மலைக்கு "கருடாத்ரி" என நாமகரணம்!


"இதற்குப் பெயர்தான் விதி, கருடாழ்வாரே! இதிலிருந்து யாரும் தப்ப முடியாது. மற்றவர்களுக்கு வழிகாட்டியாக இருக்கிற நாமே மற்ற மனிதர்களைப் போல் தவறு செய்யலாமா? சரி! சரி! அதையே நினைத்துக் கொண்டிருந்தால் நிம்மதி இருக்காது. வாருங்கள் நாமிருவரும் நேராகத் திருமலைக்குச் செல்வோம்" என்றார் ஆதிசேஷன். எல்லாமே மௌன பாஷை!

ஆதிசேஷன் அன்போடும், பாசத்தோடும் கருடாழ்வார் கையைப் பிடித்து இழுத்துக் கொண்டு திருமலையை நோக்கி நடந்தார்.

திருமலை வாசலில்............

கலிபுருஷனும், சனிஸ்வரனும் வெகு நேரமாகக் காத்துக் கிடந்தனர். கருடாழ்வார் அங்கு வந்ததும், துவார பாலகர்கள் கருடனுக்கு அனுமதி அளிக்க மறுத்தால், கருடாழ்வார் கோபித்துக் ​கொண்டு போன செய்தி கிடைத்தது.

இதைக்கேட்டு கலிபுருஷனுக்கு ஆனந்தம் சொல்லி முடியவில்லை. "எப்படியோ நாம் போட்ட திட்டம் அற்புதமாகச் செயல்பட்டுவிட்டது. இனி கருடனுக்கும் திருமாலுக்கும் சம்பந்தமில்லாமல் போய் விட்டது. சனீஸ்வரன், கருடாழ்வார் நாக்கில் அமர்ந்து பேசியதால் திருமாலுக்கு கெட்ட காலம் ஆரம்பமாகிவிட்டது" என்று அளவுக்கு மீறிய கற்பனையில் துள்ளிக் குதித்தான்.

இருப்பினும் கோபித்துக் கொண்டு போன கருடன் எப்படியும் ஒருமுறை திருமலைக்கு வந்தால் அவனை தன்வாசம் வைத்து பின்னர், பெருமாளை ஆட்டுவிக்கவேண்டும், என்ற எண்ணம் கலிபுருஷனுக்கு இருந்தது.

முயற்சி கைக்கூடுவதற் காக சனீச்வரனையும் தன்னோடு கூடவே அழைத்துக் கொண்டு திருமலை வாசலில் காத்திருந்த பொழுதுதான், ஆதிசேஷனும், கருடாழ்வாரும் ஒன்றாக கைகோர்த்து, திருமலை வேங்கடவனை நோக்கி வேகமாக வந்து கொண்டிருந்தனர்.

திருமலை வாசலில் சனீச்வரன் நின்றதைக் கண்டு கருடாழ்வாரும், ஆதிசேஷனும் அவரை நமஸ்காரம் செய்தனர்.

"மங்களம் உண்டாகட்டும்" என்று சனீஸ்வரர் அவர்களை மனமார வாழ்த்தினார்.

சனீச்வரன் வாக்காலே "மங்களம் உண்டாகட்டும்" என்று வந்தபோது, "இது அற்புதமான சுபசகுனம்" என்று ஆதிசேஷன் மனம் மகிழ்ந்தார். அது மட்டுமல்ல. இதுவரை சனீச்வரன் யாருக்கும் "மங்களம் உண்டாகட்டும்" என்ற சொல்லை உபயோகப்படுத்தியதே இல்லை. அந்தப் பாக்கியத்தை தாங்கள் இருவரும் திருமலை வாசலிலே பெற்றோம் என்பதை நினைத்து அகமகிழ்ந்து போனார்கள், கருடாழ்வாரும், அதிசேஷனும்.

"இனி, எல்லாம் நல்லபடியாக நடக்கும்" என்று தோன்றியதால், ஆதிசேஷன் கருடாழ்வார் சகிதம் நேராகவே வேங்கடவன் முன்பு நின்றார். இப்போது அவர்களை துவார பாலகர்கள் தடுக்கவில்லை என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

"என்ன கருடா! கோபமெல்லாம் தணிந்ததா?" என்று பெருமாள் திருவாய் மலர்ந்து கேட்டார்.

"என்னை மன்னித்து விடுங்கள் வேங்கடவா! தங்களை அவதூறாகப் பேசிவிட்டேன்" என்று பெருமாள் காலடியில் விழுந்தார் கருடாழ்வார்.

"எதற்காக உன்னை மன்னிக்க வேண்டும்? அன்றைக்கும் என் காலடியில் இருந்து சேவகம் செய்தாய். இன்றைக்கும் என் காலடியில் இருக்கிறாய். நீ ஒருபோதும் மாறவில்லை. நான்தான் உன்னை சோதித்துவிட்டேன்" என்றார் திருமலைவாசன்.

"அப்படி தாங்கள் ஒரு சோதனையும் செய்யவில்லையே! எல்லாம் கலிபுருஷனும், சனிஸ்வரனும் செய்த சதிதானே?" என்று ஆதிசேஷன் ஆச்சரியத்துடன் கேட்டார்.

"இல்லை! அன்றைக்கு என்னைத் தேடி வந்த பொது, துவாரபாலகர்களிடம் கருடாழ்வாரை உள்ளே விடாதே. ஏழரைச் சனி பிடித்திருக்கிறது. பொறுமையாக வரச்சொல்" என்றேன்.  அன்றே கருடாழ்வாரை நான் சந்தித்திருந்தால், கருடாழ்வார் கோபித்துக் கொண்டு வெளியே சென்றிருக்க மாட்டார்" என்ற பெருமாள் 

"இத்தனை நாளாக எனக்குச் சேவகம் செய்த கருடனுக்கு எந்தவித பரிசும் நான் இதுவரை தரவில்லை. அதுவும் என் தவறுதானே! எனவே, எழுமலையான இந்த திருத்தலத்தில் கருடன் பெயரை காலகாலமாக நிலைத்து நிற்க ஒரு மலைக்கு "கருடாத்ரி மலை" என்று கருடனுக்காக யாம் பரிசாக வழங்குவோம்" என்று ஒரு மலைக்கு "கருடாத்ரி" என்று பெயர் சூட்டினார்.

இதை சற்றும் எதிர்பார்க்காத கருடாழ்வார் ஆனந்தப் பெருமிதத்தால் வேங்கடவனின் திருப்பாதத்தைக் கெட்டியாக பிடித்து ஆனந்தக் கண்ணீரால் கழுவினார்.

ஆதிசேஷன் இந்த அற்புதக் காட்சியைக் கண்டு திருமாலின் கருணையை வியந்து கொண்டிருந்தார்.

திருமலை வாசலில் சனீச்வரன் மீது கோபம் கொண்ட கலிபுருஷன் "எப்படி ஆதிசேஷனையும் கருடனையும் வாழ்த்தலாம்? இதனால் பிரம்மாவுக்கு நம்பிக்கைத் துரோகியாக மாறிவிட்டாய்!" என்று கடும் வாக்குவாதத்தில் ஈடுபட்டுக் கொண்டிருந்தான்.

சித்தன் அருள்............... தொடரும்!

Thursday 24 December 2015

சித்தன் அருள் - 265 - "பெருமாளும் அடியேனும்" - 34 - ஆதிசேஷனும் கருடாழ்வாரும் சந்திப்பு!


கருடாழ்வார் கடுமையாகச் சொல்லி விட்டுச் சென்றாலும், துவாரபாலகர்கள் அதை கேட்டு அதிர்ச்சி அடைந்தாலும், வேங்கடவன் அதைப் பொருட்படுத்தவே இல்லை.

"பாவம் கருடாழ்வார்! ஏழரைச் சனியால் பாதிக்கப்பட்டு இப்படியெல்லாம் பேசுகிறான். என்ன இருந்தாலும்  ஆண்டுகாலமாக என்னைத் தூக்கிச் சுமந்தவன். இன்னும் சொல்லப்போனால் கருடன், எனக்குப் பெற்ற தாய் போல்  உள்ளவன். அவனை, சனியின் பிடியிலிருந்து விடுபட வைக்க வேண்டும்" என மனதார கருணையுள்ளத்துடன் எண்ணிக் கொண்டார்.

"பெருமாளை இப்படித் திட்டிவிட்டுப் போகிறாரே, இவருக்கு என்ன வந்தது? இது வரை இப்படி நடந்ததில்லையே" என்று அனைவரும் கருடாழ்வாரைப் பற்றிக் கவலைப்பட்டார்கள்.

"விநாச காலே, விபரீத புத்தி" என்ற பழமொழி மனிதர்களுக்கு மட்டுமின்றி இறைவனுக்கும், இறை அடியார்களுக்கும் உண்டு, என்பது உண்மைதான் என்பது போல் அமைந்துவிட்டது என்று வருந்திய ஆதிசேஷன், பெருமாளிடம் வந்தார்.

"தன்யனானேன்! அடியேன் ஒரு சின்ன விண்ணப்பம்!" என்றார் ஆதிசேஷன்.

"என்ன சொல்லப் போகிறாய் ஆதிசேஷா?" என்றார் பெருமாள்.

"தாங்கள் அனுமதியளித்தால் கருடாழ்வாரை நானே சமாதானம் செய்து தங்களிடம் அழைத்து வருகிறேன்" என்றார்.

இதைக் கேட்டு வேங்கடவன் புன்னகையோடு சொன்னார்.

"ஆதிசேஷா! கருடனின் கட்டுப்பாட்டில் நீ இருப்பதாக உலகம் எண்ணுகிறது.  நீயோ உன் பெருந்தன்மையால் கருடனை இங்கு அழைத்து ​வரப் பார்க்கிறாய். இது விநோதமாக இருக்கிறதல்லாவா?"

"பகவானே! இத்தனை ஆண்டுகாலம் தங்களைச் சுமந்து வந்த கருடன் இன்று முறைத்துக் கொண்டு போனது வினோதம் இல்லையா? இத்தனை ஆண்டுகளாக நட்போடு பழகிவந்த கருடாழ்வாரை நான் பிரிவது கூட விநோதமாக ஆகிவிடாதா?" என்றார் ஆதிசேஷன்.

"ஆதிசேஷா! நீ என்னை உடலாலும் தாகுகிறாய், குடையாகவும் மாறிப் பாதுகாக்கிறாய்! கருடனோ என்னை காலாகாலமாகச் சுமந்து கொண்டு சுற்றுகிறான். பொதுவாக கருடனும் பாம்பும் பகையென்றாலும் என்னைப் பொருத்தவரை நீங்கள் இரண்டு பெரும் என் இரு கண்கள். உங்களில் யாரை நான் இழந்தாலும் அது எனக்கு மனப்பாரம்தான்" என்ற திருமால் "ஆதிசேஷா! உனக்கு ஒன்று தெரியுமா? இது கலிபுருஷன் செய்கின்ற செயல். இதற்கு சனீஸ்வரனும் உடந்தையாக மாறியிருக்கிறார்" என்றார்.

"அப்படியா?"

"ஆமாம்! அது மட்டுமல்ல, கருடன் என்னை விட்டுப் பிரியவேண்டும். அப்படி அவன் பிரிந்து போனால், ஆதிசேஷனான நீயும் என்னை விட்டுப் பிரிந்து, இந்த பூலோகம் முழுவந்தும் உன்னுடைய ஆதிக்கம் அதிகமாகும். ஜனங்கள் விஷத்தால், விஷநோயால் பாதிக்கப் படுவார்கள். மக்கள் இதைக் கண்டு வெகுண்டெழுவார்கள். பக்தி குறையும், என்றெல்லாம் கலிபுருஷன் கணக்கிட்டுச் செயல் படுகிறான்."

"அநியாயமாக இருக்கிறதே! நான் என்றைக்கும் தங்கள் அடிமை சுவாமி! அப்படியொரு சம்பவம் நடக்க ஒருபோதும் அனுமதிக்க மாட்டேன்! தாங்கள் கொஞ்சம் கண் அசைத்தால் போதும். அந்தக் கலிபுருஷனை அப்படியே விழுங்கி விடுகிறேன்" என்று பயங்கரமாக ஆதிசேஷன் சீறினார்.

"என்ன ஆதிசேஷா! உன்னையும் சனி பிடித்துவிட்டாரா? என்ன? இத்தனை ஆண்டுகாலம் அமைதியாக இருந்த நீ, என் முன்னாலேயே இப்படி ஆவேசப் படுகிறாயே! சற்று பொறுமையாக இரு. இப்போது நேராக கருடனைத் தேடிச் சென்றால் கருடன் உன்னைச் சந்தேகப்படுவான்." என்றார் பெருமாள்.

"சந்தேகப் பட்டுவிட்டு போகட்டுமே!"

"இல்லை! ஏற்கனவே என் மீது கடுங்கோபம் கொண்டிருக்கிறான். நீ இப்போது அவனைத் தேடிப் போனால், நான்தான் அவனைப் பிடித்துக் கொண்டு வரும்படி சொன்னதாக எண்ணி பாய்வான். உனக்குத்தான் ரத்தக் காயங்கள் ஏற்படும்!" என்றார்.

"பரவாயில்லை வேங்கடநாதா. எனக்கு என்ன உபாதைகள் ஏற்ப்பட்டாலும் நீங்கள் என்னைக் காப்பாற்றி விடுவீர்கள். கருடாழ்வாரும் அவ்வளவு கடுமையாக ஒரு போதும் நடந்து கொள்ளமாட்டார் என்றே நம்புகிறேன்!" என்றார்.

"ஆதிசேஷா! சற்று பொறுத்திரு. கருடனே இன்னும் சற்று நேரத்தில் திரும்பி வருவான்" என்றார் வேங்கடவன்.

என்ன இருந்தாலும் ஆதிசேஷனுக்கு மனம் ஒப்பவில்லை. எனவே, வேங்கடவனுக்குத் தெரியாமல் கருடாழ்வாரை நோக்கி மாற்று உருவில் சென்றார்.

அங்கொரு நதிக் கரையோரம்.............

மன நிம்மதி இல்லாமல் கருடன் ஒரு  பாறை மீது அமர்ந்து கொண்டிருந்தார். தன்னை பார்க்க அனுமதி மறுத்த துவாரபாலகர்கள் மீதுள்ள கோபம், திருமலை நாதன் போட்ட உத்தரவு, வீட்டில் மனைவியுடன் போட்ட சண்டை, இதெல்லாம் எப்படி திடீரென்று ஏற்பட்டன? என்று நிதானமாக யோசித்தார்.

"அவசரப்பட்டு பேசிவிட்டோமோ?" என்று வருந்திக் கொண்டிருந்த பொழுது ஆதிசேஷன் கருடன் முன் வந்தமர்ந்தார். இதை கருடாழ்வார் சற்றும் எதிர்பார்க்கவில்லை.

இருவரும் நட்போடு ஒருவருக்கொருவர் தழுவிக் கொண்டனர். அப்போது இருவரது கண்களிலும் ஆனந்தக் கண்ணீர் வழிந்தது.

"தாங்கள் இப்படி கோபம் கொண்டு வேங்கடவனை விட்டு விட்டு வெளியே வரலாமா?' என்று பார்வையிலேயே ஆதிசேஷன் கேட்டார்.

"நானா வெளியே வந்தேன்? விதி அல்லவா என்னை அப்படிப் பேசச் செய்தது" என்றார் கருடாழ்வார் மௌனமாக.

"சரி! இதைப் பெரிதுபடுத்தவேண்டாம். இதெல்லாம் இயல்புதான். வாருங்கள், நாமிருவரும் வேங்கடவனை தரிசிக்கப் போவோம்" என்றார் ஆதிசேஷன்.

"எந்த முகத்தோடு வேங்கடவனை தரிசிப்பேன்? தகாத வார்த்தைகளை அல்லவா கூறிவிட்டு வந்திருக்கிறேன். இதை வேங்கடவன் மன்னித்தாலும், என் உள் மனம் அதை ஏற்க முடியாமல் துடிக்குமே" என்றார் கருடாழ்வார்.

"இதெல்லாம் சகஜம் கருடாழ்வாரே! எல்லாம் கலிபுருஷனும் சனிபகவானும் செய்கின்ற வேலை. நம்மை அறியாமல் அவர்கள் ஆட்டுவிக்கிறபடி ஆடுகிறோம். வேங்கடவனை சரண் அடைந்து விட்டால், மற்றவற்றை அவரே பார்த்துக் கொள்வார்" என்று சொன்னார் ஆதிசேஷன்.

"அப்போதே நான் இதை நினைத்திருந்தால், இப்படிப்பட்ட நிலை எனக்கேற்பட்டிருக்காது!" என்றார் கருடாழ்வார், மிகுந்த மனவருத்தத்துடன்.

சித்தன் அருள் ......................... தொடரும்!

Friday 18 December 2015

சித்தன் அருள் - 264 - மார்கழி மாதம் - பாபநாசத்தில் நீராடவேண்டும்!


வணக்கம் அகத்தியர் அடியவர்களே!

மார்கழி மாதம் பிறந்துவிட்டது. ஏதேனும் ஒரு நல்ல விஷயம் எல்லோருக்கும் தெரிவிக்க கிடைக்காதா  என்று நினைத்த பொழுது, அகத்தியப் பெருமான் அருளினால் ஒரு புண்ணிய தகவல் கிடைத்தது. அதை உங்கள் அனைவருடனும் பகிர்ந்து கொள்கிறேன்.

தாமிரபரணி நதியின் ஆதி காலத்தில், அகத்தியப் பெருமான் உத்தரவுடன், ஸ்ரீ தாமிரபரணி தேவியானவள், சிவபெருமானை நோக்கி, பூசித்து, தவமிருந்தாள். அப்படி இருந்த இடம்  திருநெல்வேலியில் இன்றுள்ள பாபநாசம் என்கிற ஊர்.

ஸ்ரீ தாமிரபரணி தாயின் தவத்தில் மகிழ்ந்து, சிவபெருமான் காட்சி கொடுத்து தாமிரபரணித் தாய் கேட்டுக் கொண்டதற்கு இணங்கி பலவரங்களை கொடுத்து பின் அந்த கோவிலில் உள்ள சிவலிங்கத்தில் உறைந்து போனார்.

ஸ்ரீ தாமிரபரணித் தாய் நமக்காக கேட்டு வாங்கித் தந்த வரங்களில் ஒன்று ........

"மார்கழி மாதத்தில் இவ்விடத்தில் எனது தீர்த்தத்தில் ஸ்நானம் பண்ணி (நீராடி) தங்களை தரிசனம் பண்ணுவோர், மறுபடியும் இந்த பூமியிற் பிறக்ககூடாது" என்றாள்.

சிவபெருமானும் "அங்ஙனமே" என்று வரமளித்தார்.

பிறகு மலயகுமாரியான இம்மகா நதியானவள் சதாசிவத்தினிடமிருந்து இவ்விதம் அனுக்ரஹம் பெற்று அகஸ்திய மாமுனியுடன் அமர்ந்து அவருக்கு குருபூசை முதலியவை செய்து, பின்னர் மார்கழி மாதத்தில் தன் இருப்பிடம் ஏகினாள்.

இப்படிப்பட்ட தகவல் என்பது மிக மிக அரிதான ஒன்று. ஆதலால், இந்த வாய்ப்பை கைப்பற்றிக் கொண்டு, அகத்தியப் பெருமான், லோபா முத்திரை அருளுடன், அனைவரும் பாபநாசம் சென்று நீராடி, கோவிலில் சிவபெருமானை தரிசனம் செய்து, இப்பூமியில் மறுபிறவி இல்லாத நிலையை பெறுமாறு வேண்டிக் கொள்கிறேன்.

மார்கழி மாதத்தில் எந்த நாளிலும் செல்லலாம்.

இந்த  வாய்ப்பை அனைவரும் உபயோகப்படுத்திக் கொள்ள வேண்டுகிறேன்.

ஸ்ரீ லோபாமுத்திரா தாய்க்கும், அகத்தியப் பெருமானுக்கும் நன்றியை, பணிவான வணக்கங்களை தெரிவித்துக் கொண்டு

வணக்கம்!

Thursday 17 December 2015

சித்தன் அருள் - 263 - "பெருமாளும் அடியேனும்" - 33 - கருடாழ்வார் பெருமாளை விட்டு விலகுதல்!


​"சனிபகவான் துணை இல்லாமல் உன்னால் எதுவும் செய்ய முடியாது. எனவே, தேவைப் படும்பொழுது சனீச்வரனுடன் தொடர்பு கொள்" என்று சொன்னார் பிரம்மதேவன்.

இதை நினைவிர்க் கொண்டுதான்  கலிபுருஷன் சனீஸ்வரரை தேடி வந்தான். சனீஸ்வரர், கலிபுருஷனுக்கு ஆர்வத்துடன் உதவி செய்யத்தான் துடித்தார். ஆனால், வேங்கடவனுக்கே எதிரியாகச் செயல்பட வேண்டும் என்று கலிபுருஷன் சொன்னதும் கலக்கமடைந்தார்.

வருத்தம் கலந்த முகத்தோடு சனீச்வரன் அந்தபுர அறையிலிருந்து வெளிவந்ததைக் கண்டு கலிபுருஷனுக்கு கலக்கமேற்பட்டது.

"காயா-பழமா?" என்றான் கலிபுருஷன்.

"காயும் இல்லை, பழமும் இல்லை, உறைக்காய்" என்றார் சனீச்வரன்.

"அப்படியென்றால்?"என்று கலிபுருஷன் திகைக்கும் பொழுது,

நீளாதேவி யாரையும் மதிக்காமல் தன் தோழிகள் புடைசூழ சனீஸ்வரனை விட்டு விலகி, தன் தாய் வீட்டிற்கு புறப்பட்டுக் கொண்டிருந்தாள்.

சனீச்வரன் ஒரு வார்த்தை கூட நீளாதேவியுடன் பேசவே இல்லை. அதே சமயம் தன் கணவனைக் கெடுக்க வந்த கலிபுருஷனைக் கண்டு, எரிச்சலுடன் பொருமித் தீர்த்தாள் நீளாதேவி.

சில நாழிகைகள் கடந்தன.

மௌனமாக இருந்த சனீச்வரன் வாய் திறந்து பேசினார்.

"கலிபுருஷா! நான் மிகவும் தர்மசங்கடத்தில் இருக்கிறேன். என் மனநிலை சரியில்லை. ஒன்று செய். நீயே என் பொருட்டு பிரார்த்தனை செய். உன் பிரார்த்தனையில் நான் இருப்பேன். நிச்சயம் கருடாழ்வார் நாக்கில் நான் அமர்வேன். போதுமா?" என்றார்.

"அப்பாடி"என்று பெருமூச்சுவிட்ட கலிபுருஷன் "எப்படியோ, சற்று தாமதம் ஆனாலும், முயற்சி வெற்றிதான்" என்று மனதிற்குள் சந்தோஷப்பட்டான். பிறகு ஒன்றும் தெரியாத மாதிரி, "தங்களின் துணைவியார் ஏதோ கோபத்துடன் செல்வது போல் இருக்கிறதே! என்னால் ஒன்றும் பிரச்சினை இல்லையே" என்று கேட்டான்.

"அதெல்லாம் உனக்கெதற்கு கலியா? வந்தாய், உதவி கேட்டாய், நானும் தந்துவிட்டேன். எப்படியோ உன் வேலை முடிந்து விட்டது. பிறகென்ன?" என்று எரிந்து விழுந்தார், சனீச்வரன்.

 "தங்கள் உதவிக்கு நன்றி, இப்பொழுதே தங்களை நினைத்துக் கொண்டு பிரம்மாவிடம் பிரார்த்தனை செய்கிறேன். தாங்கள் என்னை விட்டுப் போய் விடக்கூடாது" என்று காலில் விழுந்தான் கலிபுருஷன்.

"ம்ம்..சீக்கிரம் புறப்படு. நாழிகை ஆக ஆக திருமலையில் நிலமை வேறுவிதமாக மாறி விடப்போகிறது" என்று கலிபுருஷனை விரட்டி அடித்தார் சனி பகவான்.

திருமலையில் வேங்கடவனுக்கும் கருடாழ்வாருக்கும் பிரிவு ஏற்பட்டதோ இல்லையோ, அதற்கு முன் சனீச்வரன் தம்பதியரிடையே பிரிவு ஏற்பட்டு விட்டது என்பது உண்மை.

இதை சனீச்வரன் ஆழமாகச் சிந்தித்தார்.

நீளாதேவி தன்னுடன் இருக்கும் வரை தர்ம வழியிலே பூலோகத்திற்கு மட்டுமின்றி மூவுலகிற்கும் நல்லதும், கெட்டதும் செய்து வந்தோம். கலிபுருஷன் எப்பொழுது தன் வீட்டில் காலடி எடுத்து வைத்தானோ, அந்த நாழிகையே தனக்கும் "கலி" பிடித்துவிட்டது. இனி எல்லா இடங்களிலும் அதர்மம் கொடி கட்டி கும்மாளம் அடிக்கப் போகிறது! வேறு வழியின்றி தானும் கலிபுருஷனோடு கைகோர்த்துக் கொள்ள வேண்டியதுதான். விதி மிக வலிமையானது. என்ன செய்ய? என்று முடிவெடுத்தார். இது, கலிபுருஷனுக்கு பெரும் தெம்பைக் கொடுத்தது.

இதற்கிடையில்................

கனவேகமாக திருமலையில் காலெடுத்து வைத்த கருடாழ்வார் வேங்கடவனை நேரிடையாக சந்திக்க முயன்றார்.

ஆனால், வாசலில் இருந்த துவார பாலகர்கள் சட்டென்று கருடாழ்வாரைத் தடுத்து நிறுத்தினார்கள். கருடாழ்வாருக்கு அசாத்திய கோபம் வந்தது.

"என்னை தடுக்க உங்களுக்கு யார் அதிகாரம் கொடுத்தது?' என்றார் கருடாழ்வார்.

"கருடாழ்வாரே! தயவுசெய்து சினம் காக்க! தாங்கள் சுமக்கும் வேங்கடவன்தான், இந்த உத்தரவைப் பிறப்பித்தார்." என்றனர் துவார பாலகர்கள்.

"எதற்கு?"

"தங்களுக்கு கிரகநிலை சரியில்லை. ஏழரைச் சனி பிடித்திருப்பதாகச் சொல்லி, சற்று அமைதியாகவே செயல்படுபடி உத்தரவிட்டிருக்கிறார்." என்றனர் த்வார பாலகர்கள்.

"அப்படியென்றால்?"

"பெருமாள் தங்களை உடனடியாகக் காணும் நிலையில் இல்லை" என்றனர்.

"அப்படியா?" என்ற கருடாழ்வார் "உங்கள் திருமலை வேங்கடவனுக்கு "கருடன்" சொன்னதாக இதையும் சொல்லும். இனிமேல் அவர் வேறு வாகனத்தில் உலா வரட்டும். கருடன் இனிமேல் பெருமாளுக்குப் பல்லக்குத் தூக்கத் தயாராக இல்லை" என்று கடுங்கோபத்தில் பேசிவிட்டு அப்படியே வெளியேறினார்.

துவார பாலகர் இதைக் கேட்டு அதிர்ச்சியால் உறைந்து போயினர்.

சித்தன் அருள் ................. தொடரும்!

Friday 11 December 2015

சித்தன் அருள் - அகத்தியப் பெருமானின் "குருபூசை திருவிழா"


வணக்கம் அகத்தியர் அடியவர்களே!

கல்லார் ஸ்ரீ அகத்தியர் ஞான பீடத்தில் இந்த மாதம் 29/12/2015 அன்று அகத்தியப் பெருமானின் உத்தரவால் "சர்வ தோஷ நிவாரண மகா யாகம்" நடத்த நிச்சயிக்கப் பட்டுள்ளது. அதன் அழைப்பிதழை, கீழே தருகிறேன்.

இயற்கையால் நிறையவே பாதிக்கப்பட்ட இந்த சூழ்நிலையில் இப்படிப்பட்ட மகா யாகத்தில் பங்கு பெற்று அனைவருக்காகவும் வேண்டிக் கொண்டு, எல்லோரும் சித்தர் அருள் பெற்று வாழ வேண்டும் என வேண்டிக் கொள்கிறேன்.

சென்று பங்கு கொண்டு, அகத்தியர் அருள் பெற்று வரும்படி அனைவரையும் வேண்டிக் கொள்கிறேன்.

ஓம் ஸ்ரீ லோபாமுத்திரா சமேத அகத்தீஸ்வராய நமஹ!

Thursday 10 December 2015

சித்தன் அருள் - 262 - "பெருமாளும் அடியேனும்" - 32 - சனீச்வரன் குடும்பத்தில் பிரச்சினை!


திருமலை வேங்கடவனை பலமிழக்க வைக்க கலிபுருஷன் ​போட்டிருந்த திட்டத்தைப் பற்றிக் கேள்விப்பட்ட சனீச்வரன், முதலில் அரண்டு போனார்.

தான் சனீச்வரனாக இருந்தாலும், இதுவரை ஒரு போதும் அதர்ம வழியாகச் சென்றதில்லை. அதுமட்டுமின்றி, அவரவருக்கு கர்ம வினைப்படி என்னென்ன தண்டனையை சாத்வீக வழிப்படி கொடுக்க வேண்டுமோ, அதை இதுவரை கொடுத்துக் கொண்டு வருகிறோம்.

அதில் இதுவரை எந்த விதப் பாகுபாடும் யாருக்கும் காட்டியதில்லை. அப்படி ஒரு நெறிவழியில் சென்று கொண்டிருக்கிற நேரத்தில்  கலிபுருஷன் புதிய "சனி" பகவானாக வந்துவிடுவான் போலிருக்கிறதே என்று மனதில் எண்ணிக் கொண்டார்.

இதுவரை சனீச்வரனான தனக்கு "சனி" பிடித்ததில்லை. இந்த கலிபுருஷன் பேசுவதைப் பார்த்தால் முதன் முறையாக தனக்கு ஏழரைச் சனியோ அஷ்டமத்துச் சனியோ வந்து விட்டது போல் தோன்றுகிறதே.  இதென்ன கொடுமை என்று மேலும் எண்ணும் பொழுதுதான், கலிபுருஷன் வலையில் தன் கணவர் வீழ்ந்து விடக்கூடாதே என்று பயந்தாள் சனீச்வரனுடய தர்மபத்னி நீளாதேவி.

திருமலை வேங்கடவனுக்கே "சதி" செய்யும் கலிபுருஷன், நாளைக்கு தன் வாழ்க்கையிலும் ஏன் குறுக்கிடமாட்டான்? எனவே தன் கணவரை அவனை விட்டுப் பிரிக்க வேண்டும், இல்லையெனில் இது பெரிய இடத்து வம்பாக மாறிவிடும் என்று நினைத்து நீளாதேவி, தன் கணவனை அந்தப்புர அறைக்கு அழைத்துச் சென்றாள்.

"திருமலை வேங்கடவனுக்கும் கருடாழ்வாருக்கும் நீங்கள் ஏன் பகையை உண்டாக்க வேண்டும்? யார் அந்த கலியன்? அவன் பேச்சை கேட்டு தவறேதும் செய்யாதீர்கள்" என்றாள் நீளாதேவி.

"மெதுவாக பேசு. அவன் காதில் விழுந்து விடப் போகிறது" என்று மௌனமாக எச்சரிக்கை விடுத்தான் சனீச்வரன்.

"எதற்காக இப்படி நடுங்கித் தவிக்கிறீர்கள்? யார் அவன்? உங்களைவிட பலசாலியா?"

"ஆம்!"

"ஆமாமா. அப்படியென்றால் அவன் பேச்சைக் கேட்டு திருமாலுக்கும் கருடனுக்கும் பிளவை உண்டாக்கப் போகிறீர்களா?"

"அதை இப்பொழுது சொல்ல இயலாது. எனினும் அப்படி ஒரு நிலை திருமாலுக்கும் கருடாழ்வாருக்கும் வருமேன்றிருந்தால் என்னால் அதைத் தடுக்க முடியாது.

"நாதா! தங்களது நெறி தவறாத தன்மையைக் கண்டு மூவுலகமும் மெய்மறந்து  பாராட்டுகிறது. சகல ஜீவன்களுக்கும் அடைக்கலம் தரும் திருமாலுக்கே தாங்கள் துரோகம் செய்யலாமா? அல்லது அந்த கருடாழ்வார்தான் தங்களுக்கு என்ன கெடுதல் செய்தார்? என்று நிதானமாகவே கேட்டாள் நீளாதேவி.

"நானும் முதலில் அப்படித்தான் நினைத்தேன்! ஆனால் பிரம்மா எனக்கொரு கட்டளை இட்டிருக்கிறார். அதன்படி என் மனதிற்குப் பிடித்தம் இல்லையென்றாலும் நான் கலிபுருஷனுக்குத் துணை போகத்தான் வேண்டும் போலிருக்கிறது" என்று வருத்தம் தோய்ந்த முகத்துடன் கூறினார் சனீஸ்வரர்.

"அதென்ன கட்டளை?"

"அது தெய்வ ரகசியம். உன்னிடம் சொல்ல இயலாது நீளாதேவி!" என்றார் சனீஸ்வரர்.

"நீங்கள் சொல்லாவிட்டால் என்ன? நானே படைப்புக் கடவுளான அந்த பிரம்மனிடம் போய்க் கேட்டுக் கொள்கிறேன்"

"கேட்டு என்ன பயன்? அவர் கட்டளையிட்டது, கட்டளையிட்டதுதான். நான் அவர் சொல்லுக்குக் கட்டுப்பட்டவன்."

"அப்படியென்றால்?"

"இனிமேல் பூலோகத்தில் கலிபுருஷனின் ஆட்சிதான் அமையப் போகிறது. அதர்மம் தலை தூக்கும். இது தெய்வங்களையும் கூட பாதிக்கும்!"

"தெய்வங்களையே பாதிக்கும் விஷயமென்றால் பிரம்மாவையும் கூட பாதிக்குமே! பின் எப்படி கலிபுருஷனைத் தோற்றுவித்தார்?"

"அதற்குப் பெயர் தான் பிரம்மா. இது காலத்தின் கட்டாயம். இதற்கு மூன்று தேவர்களும் ஒப்புதல் தந்திருக்கிறார்கள் என்பதுதான் ஆச்சரியத்திலும் ஆச்சரியம்."

"சரி! எப்படியும் போகட்டும். நீங்கள் இந்த பிளவுக்கு துணை போகவேண்டாம். அது கலிபுருஷன் பாடு, பிரம்மா பாடு. அவ்வளவுதான் நான் சொல்வேன்."

"தேவி! உன் ஆலோசனைக்கு நன்றி! இந்த விஷயத்தில் நீ தலையிடாதே. வெற்றி பெறுவது திருமலைத் தெய்வமா, அல்லது கலிபுருஷனா? என்று வேடிக்கை பார்"

"நான் வேடிக்கை பார்ப்பது இருக்கட்டும். இங்கே இப்பொழுது இன்னொரு வேடிக்கை நடக்கப் போகிறது. அதை பார்க்க வேண்டாமா?" என்று சூசகமாக ஒரு சொல்லை வீசினாள் நீளாதேவி!

"என்ன வேடிக்கை?"

"எப்போது நீங்கள் என் பேச்சை மீறி, செயல்படுவதாக தீர்மானித்து விட்டீர்களோ, இனிமேல் உங்களோடு நான் இணைந்து வாழ்வதில் அர்த்தமே இல்லை!"

"என்ன சொல்கிறாய்? நீளாதேவி!"

"ஆமாம். கலிபுருஷன் பேச்சைக் கேட்டும் பிரம்மாவின் பேச்சுக் கட்டுப்பட்டும் நீங்கள் திருமலை வேங்கடவனுக்கும் கருடாழ்வாருக்கும் பிளவை ஏற்படுத்தப் போகிறீர்கள். கேட்டால், அது காலத்தின் கட்டாயம் என்கிறீர்கள். இப்பொழுது நான் இதற்காக தங்களை விட்டுப் பிரியப் போகிறேன். இதை தடுக்க முடியுமா என்று பாருங்கள்!" என்றாள் நீளாதேவி.

சனிபகவான் இதைக் கேட்டு அதிர்ந்து போனார்.

நீளாதேவியுடன் உள்ளே சென்ற சனீச்வரன், வெகு நாழிகையாகியும் வெளியே வராததால், கலிபுருஷன் கலக்கமடைந்தான். ஏனெனில் என்னதான் தான் பலவாறு முயற்சி செய்தும், இதுவரை திருமலை வேங்கடவனை வெற்றி பெற முடியவில்லை.

வேறெங்கு சென்று தன் கலியுலக வேலைகளைச் செய்தாலும் தகும்? வேங்கடவன் ஏதேனும் வடிவில் வந்து கெடுத்துவிடுவான் என்ற பயம் இருந்ததால், முதலில் வேங்கடவனுக்கே சோதனையை உண்டாக்கிவிட்டால் பின்னர் பூலோகத்தில் தன் செல்வாக்கு அற்புதமாக மிளிரும் என்று கணக்கிட்ட கலிபுருஷனுக்கு..

முன்பு பிரம்மா தனக்கு கொடுத்த வாக்குறுதி நினைவுக்கு வந்தது.

சித்தன் அருள்..................... தொடரும்!

Thursday 3 December 2015

சித்தன் அருள் - 261 - "பெருமாளும் அடியேனும்" - 31 - கலிபுருஷன் தன் திட்டத்தை சனீஸ்வரனிடம் விவரித்தல்!

"தாங்கள் இல்லாமல் என்னால் பூலோகத்தில் கலியுகத்தை சீராகச் செயல்படுத்த முடியாது, என்பதை இப்போதுதான் அறிந்தேன்.  தாங்கள் அனுக்ரகம் இல்லாமல் என்னால் ஓரடி கூட எடுத்து வைக்க முடியாது. தாங்கள் தான் எனக்கு தந்தை ஸ்தானத்தில் இருந்து அருள வேண்டும்" என்று சொல்லி, மறுபடியும் சனீச்வரன் பாதத்தில் வீழ்ந்து எழுந்தான்.

"இப்போதாவது உணர்ந்தாயே, அது போதும். அதுசரி, இப்போது என்ன உதவி உனக்கு வேண்டும்?" என்றார் சனீச்வரன்.

"கருடாழ்வார், வேங்கடவன் சன்னதியை நோக்கி வேகமாகப் போய்க் கொண்டிருக்கிறார். அவருக்கும் வேங்கடவனுக்கும் பெரும் பகை ஏற்படவேண்டும். கருடாழ்வார் வேங்கடவனை விட்டு நிரந்தரமாகப் பிரியவேண்டும்!" என்றான் கலிபுருஷன்.

"இதில் உனக்கென்ன லாபம்?"

"என் தொழிலே நடப்பைப் பிரித்துப் பாழாக்குவதுதானே? கணவன்-மனைவியைப் பிரிப்பது, குழந்தையையும், பெற்றோர்களையும் பிரிப்பது, இப்படி பிரித்துப் பிரித்து அவர்களை ஒன்று சேரவிடாமல் தடுத்து என் ஆட்சியை நிலை நிறுத்துவது தானே!"

"சந்தோஷம். இதில் எனக்கும் உடன்பாடு உண்டு கலிபுருஷரே!" என்றார் சனீச்வரன்.

"அப்படியென்றால், கருடாழ்வார் திருமலை வேங்கடவனைத் தரிசனம் செய்யும் முன்பு கருடாழ்வார் நாக்கில் தாங்கள் அழுத்தமாக அமரவேண்டும்.  அப்படி தாங்கள் அமர்ந்துவிட்டால், "வாக்கில் சனி" என்ற நிலை ஏற்பட்டு, எதை எதையெல்லாம் பேசக்கூடாதோ அதையதை எல்லாம் கருடாழ்வார் பேசுவார்."

"ம்ம்!"

"பின்பு என்ன? வேங்கடவனுக்கு கோபம் வரும். அவர் கருடாழ்வாரை விரட்டி விடுவார்."

"கருடாழ்வார் போனால், வேறு எதையாவது ஒன்றை திருமால் வைத்துக் கொள்வார். பிறகு என்ன செய்வாய்?" என்றார் சனீச்வரன்.

"சனீஸ்வரரே! தாங்கள் அறியாதது ஏதுமில்லை. ஆனால் ஒன்றைத் தாங்கள் எண்ணவே இல்லை!" என்றான் கலிபுருஷன்.

"என்ன அது?"

கருடாழ்வார் இருப்பதால், ஆதிசேஷன் பயந்து நடுங்கிக் கொண்டிருக்கிறார்.இப்போது கருடாழ்வார், திருமாலை விட்டு விலகிவிட்டால் ஆதிசேஷன் அடிமைத் தளையிலிருந்து விடுதலை பெற்று விடுவார்."

"அற்புதம், அற்புதம், மேற்கொண்டு சொல்லும் கலிபுருஷரே!" என்று சனீஸ்வரர் ஊக்கம் கொடுத்தார்.

"ஆதிசேஷனை இத்தனை காலமாய் "பெருமாள்" அடக்கி வைத்திருந்த கோபத்தால், ஆதிசேஷன் வெகுண்டு எழுவார். இதனால், பூலோகம் முழுவதும் விஷம் பரவும். பூலோகத்தில் விஷம் பரவினால், பூலோக மாந்தர்களுக்கு கெடுதல் விளையும்."

"எப்படி கெடுதல் விளையும்? விளக்கமாக சொல்லும் கலிபுருஷரே!"

"தன்யனானேன்! தாங்கள் என்னை அன்போடு அழைத்து என் வேண்டுகோளைக் கேட்பதற்கு நன்றி ஈஸ்வரா! நன்றி!" என்று சொல்லி ஆனந்தத்தின் மிகுதியால் தன் கண்களிலிருந்து வழிந்த கண்ணீரைத் துடைத்துக் கொண்ட கலிபுருஷன், கைகூப்பி மேலும் சனீஸ்வரனை வணங்கிச் சொல்லலானான்.

"ஆதிசேஷனது விஷம் பூலோக மாந்தர்களிடத்தில் அன்பைக் கெடுக்கும். குடும்பத்தில் பிளவை உண்டாக்கும். கூடப் பிறந்தவர்களை விஷம் போல் எண்ணவைக்கும். ரத்தக்களரியை ஏற்படுத்தும், பஞ்சமா பாதகங்களைச் செய்ய வைக்கும். பக்தியைக் கெடுக்கும். கோயிலைப் பாழாக்கும், சொத்து சுகத்திற்காக பெற்றோர்களை கொலை செய்யும் எண்ணத்தையும் உண்டாக்கும். இதுபோல் ஒவ்வொரு நாளைக்கும் ஒவ்வொரு புதுப்புது விதமாக அதர்மத்தை உண்டாக்கிவிடும். இப்படி நடந்தால் அது எனக்கு வெற்றிதானே?" என்று முடித்தான்.

கலிபுருஷனின் எண்ணத்தைக் கண்டு சனீஸ்வரனே அரண்டு போய்விட்டார். தான் கூட, ஏதேதோ, இப்படிப்பட்ட தர்ம காரியக்ங்களை, அவரவர் முன் ஜென்ம கர்மவினைக்கேற்ப ஆட்டிப் படைத்துக் கொண்டு வந்தாலும், தன்னைவிட ஆயிரம் மடங்கு கொடுமைகளை செயல்படுத்தத் துடிக்கும் இவன், சாதாரணப் பட்டவனல்லன். இவனிடம் சற்று எச்சரிக்கையாக நடந்து கொள்ள வேண்டும்!

இல்லையெனில்..............

இந்தக் கலிபுருஷன் தன்னையே கெடுத்துக் குட்டிசுவராக்கிவிடுவான், என்று எண்ணிக் கொண்டார்  சனீஸ்வரன்.

"சனீஸ்வரரே! என்ன மௌனம்? தாங்கள் தாமதமாக்கிக் கொண்டிருந்தால், அங்கே கருடாழ்வாரும், திருமலை வேங்கடவனும் சமாதானமாகி கை கோர்த்துக் கொண்டு விடுவார்கள்.  தாங்கள் அருள்கூர்ந்து, உடனடியாக கருடாழ்வார் நாக்கில் அமர்ந்து என் வேண்டுகோளை ஏற்க வேண்டும்" என்று கெஞ்சினான், கலிபுருஷன். அவன் பயம் அவனுக்கு.

இதையெல்லாம் அருகிலிருந்து கேட்டுக் கொண்டிருந்த சனீஸ்வரனின் மனைவியான நீளாதேவி "ஒரு வினாடி இங்கே வாருங்கள்" என்று தன் கணவனை அழைத்து அருகிலுள்ள அறைக்கு அழைத்துச் சென்றாள்.

மனைவி சொல்லே மந்திரம் என்றவாறு காலை விந்தி விந்தி நடந்து கொண்டு, நீளாதேவி பின்னால் சனீஸ்வரனும் செல்வதைக் கண்டு கலிபுருஷனுக்கு ஆத்திரம் ஏற்பட்டது!

சித்தன் அருள்....................... தொடரும்!